In 1874 is voor ‘s-Hertogenbosch de vestingstatus opgeheven. Daardoor kon de stad uitbreiden. Daarvoor was zand nodig. Door de zandafgraving ontstond een kunstmatig meer, de IJzeren Vrouw, genoemd naar de baggermachine die het groef. De maximale diepte van het meer is 24 meter. De bouw van de wijk De Muntel begon rond 1920. In de jaren dertig kwamen de uitbreidingen langs de Graafseweg en ontstond de wijk De Vliert. Het park rondom de IJzeren Vrouw kreeg de naam Prins Hendrikpark. Het is het oudste stadspark buiten de vestingmuren van Den Bosch. De eerste bomen voor het Prins Hendrikpark werden op 8 maart 1928 door schoolkinderen geplant rond de IJzeren Vrouw. Hiervan getuigt nog de zilveresdoorn tussen de speeltuintjes op de hoek Westenburgerweg – Gelderse Dam. Het park met zijn vele Canadese populieren werd in het kader van de werkverschaffing tussen 1934 en1936 aangelegd als ‘wandel- en ontspanningsoord’.